محتوا

• مراحل
• روش 1 از 4: زبان خود را تقویت کنید
• روش 2 از 4: برای نوشتن بخوانید
• روش 3 از 4: بیشتر تمرین کنید
• روش 4 از 4: ایجاد یک داستان
• نکات
• هشدارها

آیا رویای تبدیل شدن به یک داستان نویس بزرگ ، داستایفسکی جدید یا فیتزجرالد را دارید؟ یا فقط می خواهید یاد بگیرید که چگونه خود را به طور مداوم بیان کنید؟ چه در حال نوشتن داستانهای داستانی باشید و چه فقط مقالات مدرسه ، همیشه می توانید از توصیه های ما استفاده کنید و چند قدم در جهت برتری بردارید. برای تبدیل شدن به یک نویسنده عالی - یا فقط یک نویسنده خوب ، باید چیزهای زیادی بدانید و دائماً مهارت خود را تقویت کنید. اما سخت کوشی نتیجه می دهد و شاید روزی کسی رویای این را داشته باشد که شما جدید باشد!

مراحل

روش 1 از 4: زبان خود را تقویت کنید

1. 1 از صدای معتبر استفاده کنید نه از صدای منفعل. یکی از رایج ترین نمونه های بد گفتار ادبی ، سوء استفاده از صدای منفعل است. نمونه ای از صدای معتبر: "خون آشام مرد را گاز گرفت." نمونه ای از صدای منفعل: "مرد توسط خون آشام گاز گرفته شد." همانطور که می بینید ، مثال دوم بیشتر واضح است و (مانند خون آشام) زندگی شما را از متن خارج می کند و صدایی خشک و رسمی به آن می بخشد. یاد بگیرید که در صورت امکان از چنین ساختاری اجتناب کنید.
   • استفاده از صدای منفعل همیشه چیز بدی نیست. گاهی اوقات نمی توان جمله ای را با صدای فعال و زیبا و واضح نوشت ، یا عمداً می خواهید عبارتی را با صدای منفعل بسازید تا معنای خاصی را حمل کند. با این حال ، شما ابتدا باید رعایت قانون را بیاموزید ، و تنها پس از آن استثنائات را برای خود مجاز کنید.
   • استثناء اصلی این قاعده ، سبک علمی است که در آن از صدای منفعل بسیار استفاده می شود و تأکید را از سوژه (محقق) به شی (نتیجه) تغییر می دهد. به عنوان مثال ، جمله "رژیم غذایی توله سگ ها تغییر کرد ، پس از آن سه نفر از هر 10 نفر دچار ناراحتی معده شدند" در مورد نتایج آزمایش می گوید ، نه این که چه کسی آن را انجام داده است.
2. 2 از کلمات قوی استفاده کنید. زبان ادبی خوب ، چه در مورد یک رمان و چه یک مقاله در مدرسه صحبت کنیم ، دقیق ، به یاد ماندنی است و یک عنصر شگفت انگیز را به همراه دارد. صفت یا فعل مناسب را بیابید و یک جمله غیرقابل توجه تبدیل به یک عبارت نابغه می شود که مردم سالها بعد آن را به خاطر می آورند و نقل می کنند. دقیق ترین کلمات را انتخاب کنید. سعی کنید یک کلمه را بارها و بارها تکرار نکنید ، مگر اینکه بخواهید ریتم خاصی از این طریق ایجاد کنید.
   • استثناء کلماتی است که دیالوگ را توصیف می کند. متن بد مملو از نوبت است "او اظهار داشت" ، "او گفت ،" "او وحشت زده بود." استفاده نادر و متفکرانه از چنین کلماتی کار شما را زنده می کند ، اما در بیشتر موارد یک "گفتن" ساده کافی است. احتمالاً در مدرسه به شما آموخته اند که نمی توانید دائماً از "گفت" و "گفت" استفاده کنید ، اما تنوع زیاد مترادف ها خواندن را دشوار می کند و خواننده را از خط گفتگو منحرف می کند. اگر بدون آنها نمی توانید کاری انجام دهید ، حداقل به جای "غرغر کردن" و "فریاد کشیدن" به سمت "پرسیده" و "پاسخ" از نظر احساسی خنثی متمایل شوید. اما بهتر است حداقل کلمات نویسنده را در دیالوگ خود داشته باشید: در ابتدا مشخص کنید که اظهارات آنها کجاست ، و سپس بگذارید شخصیت ها خودشان صحبت کنند
   • کلمات قوی و روشن به معنای دشوار یا مبهم نیستند. وقتی می توانید بگویید سوء استفاده کنید ، نگویید بهره برداری کنید. "منحصر به فرد" همیشه بهتر از "نفرت" به نظر نمی رسد. اگر مطمئن هستید که کلمه "دائمی" کامل است ، از آن استفاده کنید - و اگر نه ، "دائمی" را بنویسید.
   • فرهنگ لغت مترادف یا اصطلاحنامه ممکن است مفید باشد ، اما با احتیاط از آنها استفاده کنید. تفاوت های ظریف ، ارتباط ، و ابهام کلمات را در نظر بگیرید. موافق باشید که اگرچه "homo sapiens" نام علمی یک فرد است و قلب را می توان مرکز یا مرکز چیزی نامید ، اما اگر به جای "فردی با قلب گرم" بنویسید "homo sapiens با تمرکز داغ" ، بسیار احمقانه خواهد بود! اگر قصد دارید از واژه نامه برای گسترش واژگان خود استفاده کنید ، فرهنگ لغت را برای معنی دقیق کلمات پیدا شده بررسی کنید.
3. 3 اضافی را بردارید. خوب نوشتن به معنای نوشتن ساده ، واضح و واضح است.نیازی به استفاده از پنجاه کلمه در جایی که بیست عدد کافی است ، یا قرار دادن کلمات چند جمله ای تظاهر آمیز در متن فقط به دلیل طولانی تر بودن آنها نیست. یک نویسنده خوب به جای تلاش برای پر کردن کل صفحه ، کلمات مناسب را انتخاب می کند. در ابتدا ، ایده جمع آوری بسیاری از افکار و جزئیات در یک جمله ممکن است برای شما خوب به نظر برسد ، اما در حقیقت خواندن آن دشوار خواهد بود. اگر کلمات بار معنایی ندارند ، می توانید آنها را با خیال راحت حذف کنید.
   • قیدها یک "عصای" کلاسیک هستند که نویسندگان متوسط ​​بر آن تکیه می کنند و اغلب نقش آنها بارگذاری بیش از حد در جمله است. قیدهای استفاده شده مناسب داستان را آراسته می کنند ، اما اغلب آنها فقط معنای فعل یا صفتی را که به آنها مربوط است تکراری می کنند ، یا به جای ساختاری با قید ، می توان از یک کلمه قوی تر استفاده کرد. بنویسید "با صدای بلند فریاد زد" - فریاد بزنید و بنابراین فقط می تواند بلند باشد. اگر متوجه شدید که متن شما پر از قید است ، وقت آن رسیده است که یک نفس عمیق بکشید و قاطعانه از شر اضافی خلاص شوید و فقط موارد لازم را باقی بگذارید.
   • گاهی اوقات بهتر است موارد غیر ضروری را در مرحله ویرایش حذف کنیم. در بیان هر جمله فوراً وسواس نداشته باشید. افکار خود را همانطور که هستند بنویسید و سپس با دقت جلا دهید و افکار غیر ضروری را حذف کنید.
   • متن نوشته شده در خلا وجود ندارد. درک او مستقیماً با تخیل خواننده ارتباط دارد. نیازی به توصیف همه جزئیات نیست ، اگر فقط چند جزئیات اساسی برای خواننده کافی باشد تا بقیه را بفهمد. نقاط لنگر لازم را بگذارید و اجازه دهید خواننده خودش آنها را وصل کند.
4. 4 نشان بده ، نگو آنچه را که می توانید نشان دهید به خوانندگان خود نگویید. آنها را با توضیحات طولانی در مورد گذشته قهرمانان یا اهمیت این یا آن رویداد برای توسعه طرح خسته نکنید ، اما اجازه دهید آنها از کلمات ، اقدامات و احساسات شخصیت ها در مورد آن بیاموزند. این یکی از مهمترین درسهایی است که نویسنده می تواند بیاموزد و به کار ببندد.
   • به عنوان مثال ، جمله "پس از خواندن نامه ، سوفیا عصبانی شد" می گوید برای خواننده در مورد احساس سوفیا ، اما هیچ تصویری را در تخیل خواننده ترسیم نمی کند. خسته کننده و قانع کننده نیست. اما "سوفیا نامه را مچاله کرد ، آن را داخل شومینه انداخت و از اتاق بیرون رفت و در را محکم زد." نشان می دهد قهرمان ما در عصبانیت ، بدون اینکه مستقیماً احساسات خود را نام ببریم. این یک ترفند بسیار م effectiveثرتر است. خوانندگان آنچه را که می بینند باور می کنند ، نه آنچه را که به آنها گفته می شود.
5. 5 از کلیشه ها پرهیز کنید. کلیشه ها عبارت ها ، افکار یا عباراتی هستند که آنقدر به کار می روند که قبلاً عادی شده اند. معمولاً آنها آنقدر کلی هستند که خواننده حتی آنها را به خاطر نمی آورد. چه در حال نوشتن داستان های داستانی باشید و چه غیر داستانی ، رهایی از کلیشه ها فقط به نفع آن است.
   • "این شب تاریک و بارانی بود" نمونه ای معمولی از چنین عبارت کلیشه ای است. آن را با اولین سطرهای چندین اثر معروف مقایسه کنید.
     • "یک روز سرد و روشن آوریل بود و ساعت به سیزده رسید." - جورج اورول ، 1984. نه شب ، نه تاریک و نه بارانی ، اما بلافاصله احساس می کنید که چیزی اشتباه است.
     • "آسمان بالای بندر مانند یک صفحه تلویزیون روی یک کانال مرده بود." - ویلیام گیبسون ، "Neuromancer" (رمانی که اولین بار کلمه "فضای مجازی" در آن ظاهر شد). این عبارت نه تنها تصویری از آب و هوا ایجاد می کند ، بلکه بلافاصله خواننده را در دنیای تاریک کتاب فرو می برد.
     • "این زیباترین زمان بود ، بدشانس ترین زمان بود - عصر خرد ، عصر جنون ، روزهای ایمان ، روزهای بی ایمانی ، زمان نور ، زمان تاریکی ، بهار امیدها ، سرما از ناامیدی ، ما همه چیز را در پیش داشتیم ، هیچ چیز در پیش نداشتیم ، یا در آسمان پرواز کردیم ، سپس ناگهان به دنیای زیرین سقوط کردیم - در یک کلام ، این زمان بسیار شبیه به زمان حال بود ، و نمایندگان پر سر و صدا آن حتی در آن زمان خواستار که آنها هیچ چیز متفاوتی در مورد آن نمی گویند - چه از نظر خوب و چه از نظر بد مانند مضاف. " - چارلز دیکنز ، داستان دو شهر.نه تنها آب و هوا ، بلکه احساسات ، امید ، ناامیدی - نویسنده خواننده را برای همه چیز آماده می کند.
   • هنگام نوشتن درباره خود از کلیشه ها پرهیز کنید. عبارت "من یک فرد اجتماعی هستم" هیچ چیز قطعی در مورد شما نمی گوید. اما بگویید که به راحتی می توانید یک زبان مشترک با مردم پیدا کنید ، از جمله به معنای مستقیم ، زیرا شما در یک خانواده دو زبانه بزرگ شده اید و در کودکی در شش کشور زندگی کرده اید ، و خواننده بلافاصله متوجه می شود که شما چیست.
6. 6 از کلی گویی اجتناب کنید. تعمیم های گسترده یکی از ویژگی های ضعف نوشتن است. به عنوان مثال ، یک مقاله علمی ممکن است بگوید ، "ما امروز بیشتر از مردم صد سال پیش پیشرفت کرده ایم." این عبارت شامل مفروضات بی اساس است و معنی "مترقی" را مشخص نمی کند. مشخص و دقیق باشد. یک داستان کوتاه یا یک مقاله در مدرسه تنها در صورتی سودمند خواهد بود که آنها را از کلی گویی ها پاک کنید.
   • این امر در مورد داستان نیز صدق می کند. به خود اجازه ندهید که بیانیه ها را از ابتدا بسازد. به عنوان مثال ، فقط به این دلیل که شخصیت شما یک زن است به این معنا نیست که او به طور خودکار باید بیشتر از یک شخصیت مرد احساسی ، ملایم یا مهربان باشد. چنین کلیشه هایی ما را مجبور می کند که کلیشه ای بنویسیم و از انواع امکاناتی که زندگی واقعی ارائه می دهد غفلت می کنیم.
7. 7 آنچه گفته شده استدلال کنید. بدون اثبات ادعاهای خود به حدس و گمان دامن نزنید. این شبیه به اصل داستان "نشان بده ، نگو" است. به عنوان مثال نگویید که بدون نیروی پلیس قوی ، جامعه ما متلاشی خواهد شد. چرا؟ چگونه می توانید این را تأیید کنید؟ توضیح دهید که چگونه به این نتیجه رسیده اید تا خوانندگان متوجه شوند که می دانید در مورد چه چیزی صحبت می کنید. سپس آنها تصمیم می گیرند که با شما موافق باشند یا خیر.
8. 8 از استعاره و مقایسه با احتیاط استفاده کنید. در حالی که یک استعاره یا مقایسه خوب ، متن شما را قوی و پر زرق و برق می کند ، یک متن ناموفق می تواند آن را مانند یک کودک ضعیف کند (به هر حال ، این مقایسه ضعیف بود). استفاده بیش از حد از استعاره ها و عبارات مقایسه ای به این معنی است که شما در کلمات خود اطمینان ندارید و بنابراین برای ایجاد تأثیر متقاعد کننده به شکل گفتار تکیه می کنید. علاوه بر این ، آنها تمایل به کلیشه ای شدن دارند.
   • استعاره مخلوط به معنای ترکیبی از دو استعاره است که غالباً معنای ناسازگاری دارند. به عنوان مثال ، "اگرچه ما مجبور به بازی در یک میدان خارجی هستیم ، اما تیرهای ما بدون گم شدن شلیک می شود." یا فوتبال یا تیراندازی با کمان - اما نه هر دو با هم! اگر مطمئن نیستید که استعاره ای منطقی به نظر می رسد و به نظر نمی رسد تلاش سختی برای خردمندی باشد ، آن را تصحیح یا حذف کنید.
9. 9 قوانین را بشکنید بهترین نویسندگان نه تنها نحوه پیروی از قوانین را بلد هستند ، بلکه می دانند چه موقع و چگونه آنها را زیر پا می گذارند. اگر می دانید که رعایت نکردن آنها نوشتار شما را بهبود می بخشد ، لازم نیست در دستور زبان سنتی و نکاتی که ارائه کرده ایم ، بمانید. نکته اصلی این است که به اندازه کافی خوب بنویسید تا خوانندگان متوجه شوند که شما عمدا و آگاهانه قوانین را نقض می کنید.
   • مانند همه چیز ، اعتدال در اینجا مهم است. س rال بلاغی شوخ طبعی در خط اول تأثیر خواهد داشت. شش سhetال بلاغی پشت سر هم دیگر چندان مثر نخواهد بود. هنگام تصمیم گیری در مورد زمان و دلیل شکستن قوانین ، گزینشی عمل کنید.
10. 10 ویرایش ، ویرایش و ویرایش. ویرایش یکی از مهمترین بخشهای نوشتار است. هنگامی که یک فصل یا کار را به پایان رساندید ، آن را برای یک روز کنار بگذارید و سپس آن را با چشمانی تازه بازخوانی کنید. موارد نامفهوم را تصحیح کنید ، کل قطعات را کنار بگذارید - همه کارها را برای بهبود متن خود انجام دهید. پس از اتمام ، دوباره آن را دوباره بخوانید. و سپس - بیشتر.
    • برخی افراد ویرایش و تصحیح را اشتباه می گیرند. البته ، هر دو فرایند مهم هستند ، اما ویرایش مربوط به محتوا و ساختار متن است. اگر متوجه شدید که فرمول بندی های دیگر ایده شما را واضح تر ، م effectivelyثرتر یا زیباتر بیان می کند ، از کلمات یا عبارات خاصی آویزان نشوید و از تغییر آنها نترسید. تصحیح بیشتر یک فرایند فنی است که دستور زبان ، املا ، نقطه گذاری و قالب بندی را بررسی می کند.

روش 2 از 4: برای نوشتن بخوانید

1. 1 یک یا ده کتاب خوب انتخاب کنید. خواه در حال نوشتن یک رمان حماسی یا مقاله ای برای یک مجله علمی محبوب هستید ، با آثار برجسته ژانر خود آشنا شوید. مهارت خود را بهبود می بخشد آثار نویسندگان بزرگ و مهم را بخوانید و درک کنید تا ببینید چه چیزی را می توان با کلمات بیان کرد و چه چیزی برای خوانندگان طنین انداز خواهد شد. با غوطه ور شدن در ادبیات خوب ، واژگان خود را گسترش می دهید ، افق دید خود را گسترش می دهید و تخیل خود را تقویت می کنید.
   • به شیوه های مختلف قصه گویی و ساخت متفاوت آثار توجه کنید.
   • سعی کنید رویکردهای نویسندگان مختلف را با یک موضوع مقایسه کنید ، ببینید چه چیزی در آنها مشترک است و چه تفاوتی دارد. برای مثال ، "مرگ ایوان ایلیچ" نوشته تولستوی و "برف کلیمانجارو" اثر همینگوی را مقایسه کنید.
   • به یاد داشته باشید که حتی اگر در حال نوشتن مقاله های غیر داستانی یا علمی هستید ، خواندن الگوهای نوشتاری برجسته به پیشرفت شما کمک می کند. هر چه بهتر بدانید که چگونه می توانید افکار یکسان را به خواننده منتقل کنید ، متنوع تر و اصلی تری خواهید داشت.
2. 2 به اشارات فرهنگی توجه کنید. شاید متوجه آن نشوید ، اما کتابها و فیلمها مملو از منابع و نقل قول از ادبیات کلاسیک است. با خواندن آثار کلاسیک ، نوعی بنیاد فرهنگی ایجاد خواهید کرد که پایه ای برای خلاقیت شما خواهد بود.
3. 3 درک کنید که چرا این یا آن کلاسیک عالی تلقی می شود. شما می توانید The Catcher in the Rye را بخوانید ، اما اصل آن را درک نکنید و آن را درک نکنید. اگر چنین شد ، چند مقاله یا منتقدان تحسین شده بخوانید تا دریابید که چرا این کتاب چنین تأثیری بر ادبیات داشته است. ممکن است معنای عمیق تری پیدا کنید که هنگام خواندن آن را از دست داده اید. درک آنچه کتابهای بزرگ را عالی می کند یکی از مهمترین مهارتهای نویسنده ای است که برای تعالی تلاش می کند.
   • این امر در مورد متون غیر داستانی و دانشگاهی نیز صدق می کند. چند اثر از نویسندگان شناخته شده در زمینه خود بگیرید و آنها را تجزیه و تحلیل کنید. وجه اشتراک آنها چیست؟ چگونه می نویسند؟ کجا می توانید از آنها نمونه بگیرید؟
4. 4 برو تئاتر. نمایشنامه ها نوشته می شوند تا روی صحنه بروند. اگر نمی توانید یک اثر ادبی را درک کرده و احساس کنید ، تولید آن را تماشا کنید. اگر تولیدی پیدا نکردید ، قطعه را با صدای بلند بخوانید. وارد افکار شخصیت ها شوید. نحوه شنیدن صدا را بشنوید.
   • نمایشنامه ، به میزان بیشتری نسبت به سینما ، واژه هایی را زنده می کند که زنده می شوند: تنها "فیلتر" بین قلم نویسنده و برداشت شما بینش کارگردان و بازی است.
5. 5 مجلات ، روزنامه ها ، وبلاگ ها را بخوانید - هرچه باشد. ادبیات تنها منبع ایده ها نیست. دنیای واقعی مملو از افراد ، مکانها و رویدادهای شگفت انگیزی است که ذهن نویسنده شما می تواند از آنها الهام بگیرد. یک نویسنده خوب باید از وقایع مهم روز آگاه باشد.
6. 6 یاد بگیرید که کمتر تحت تأثیر قرار بگیرید. این همیشه اتفاق می افتد: شما در حال خواندن یک رمان نابغه هستید و مشتاق هستید که فوراً رمان خود را بنویسید. اما وقتی پشت میز خود می نشینید ، متوجه می شوید که سبک شما غیر اصلی است ، گویی فقط از نویسنده ای که به تازگی خوانده اید تقلید می کنید. از بزرگان یاد بگیرید - اما صدای خود را توسعه دهید. برای صدایی دوباره ، یک تمرین با تکنیک نوشتن آزاد انجام دهید (همه افکار را پشت سر هم بدون فکر یا تصحیح بنویسید) ، آهنگهای گذشته خود را دوباره بخوانید یا فقط قدم بزنید.

روش 3 از 4: بیشتر تمرین کنید

1. 1 دفترچه بخرید. نه فقط هر نوت بوکی ، بلکه در یک جلد سخت محکم که می توانید همیشه همراه داشته باشید. یک ایده می تواند در هر مکانی به شما سر بزند ، و شما باید یک افکار به سرعت گریزان را قبل از فراموش شدن روی کاغذ ثبت کنید ، مانند یک رویا در هفته گذشته ... بله ، آن یکی ... شگفت انگیز بود ... فقط درباره چه بود؟ !
2. 2 هر ایده ای که به ذهن شما می رسد را بنویسید. سرفصل ها ، عناوین فرعی ، موضوعات ، شخصیت ها ، موقعیت ها ، عبارات ، استعاره ها - هر چیزی را که به شما کمک می کند تخیل شما را هنگام آماده شدن جرقه بزند ، بنویسید.
   • اگر احساس نمی کنید که آهنگسازی می کنید ، سعی کنید آنچه را می بینید یادداشت کنید.نحوه کار پیشخدمت ها در کافی شاپ مورد علاقه خود و چگونگی تابش نور آفتاب بعد از ظهر به میز کار شما توضیح دهید. عادت توجه به جزئیات خاص ، مطمئناً مفید خواهد بود ، چه شما شعر می نویسید و چه مقاله روزنامه.
3. 3 نوت بوک خود را تمام کرده و یک دفتر جدید شروع کنید. پس از اتمام نوت بوک ، تاریخ و محتویات دفترچه را روی جلد قرار دهید تا دفعه بعد که الهام بخش شما نیاز به تقویت دارد ، به راحتی یادداشت های مورد نظر خود را پیدا کنید.
4. 4 به انجمن نویسندگی بپیوندید یکی از بهترین راه ها برای تقویت مهارت ها و ایجاد انگیزه ، برقراری ارتباط با دیگران و دریافت بازخورد در مورد کار خود است. یک گروه مورد علاقه ، انجمن یا باشگاه نویسندگان را در شهر خود یا در اینترنت پیدا کنید. اعضای چنین جوامعی معمولاً آثار یکدیگر را می خوانند و سپس در مورد اینکه چه چیزی دوست دارند ، چه چیزی دوست ندارند و چه چیزی را می توان بهبود بخشید و چگونه بحث می کنند. می بینید که نه تنها از دیگران بازخورد می گیرید ، بلکه نظر خود را نیز درس ارزشمندی می دانید و به شما در ارتقای مهارت های خود کمک می کند.
   • جلسات و بحث ها فقط مختص نویسندگان داستان نیست! همچنین نوشتن علمی می تواند با خواندن آنها توسط دوستان یا همکاران بهبود یابد. همچنین به شما انگیزه می دهد تا ایده های خود را به اشتراک بگذارید و به دیگران گوش دهید.
5. 5 هر روز بنویسید. یک دفتر خاطرات یا وبلاگ داشته باشید ، برای دوستان خود نامه بنویسید یا فقط یک ساعت وقت بگذارید تا درباره هر چیزی بنویسید. موضوعی را انتخاب کرده و شروع کنید. خود موضوع کاملاً بی ربط است - نشستن و نوشتن مهم است. و بیشتر بنویس و دوباره بنویس نوشتن نیاز به تمرین دارد: مانند ماهیچه هایی است که تنها با ورزش منظم تقویت و ساخته می شوند.

روش 4 از 4: ایجاد یک داستان

1. 1 موضوعی را انتخاب کنید و داستان خود را مشخص کنید. لازم نیست جزئیات آن کافی باشد ، فقط جهت حرکت طرح را تعیین کنید. به عنوان مثال ، طرح کلاسیک ملودرام هالیوود: یک پسر با یک دختر ملاقات می کند ، یک پسر عاشق یک دختر است ، یک پسر یک دختر را از دست می دهد ، یک پسر با یک دختر متحد می شود و در پایان همه خوشحال هستند. (صحنه های بیشتر بعداً اضافه می شود.)
2. 2 طرح بنویسید. احتمالاً واقعاً می خواهید شروع به نوشتن و اندیشیدن خطوط داستان کنید و همانطور که پیش می روید ، پیچ و تاب می خورد. اون کارو نکن! حتی ساده ترین طرح به شما کمک می کند تا تصویر کلی را بدست آورید و در بازنویسی ساعت ها صرفه جویی کنید. با یک طرح کلی شروع کنید و به تدریج آن را توسعه دهید. پایه های داستان خود را بگذارید ، در حال حاضر حداقل آن را با شخصیت های اصلی پر کنید ، محیط ، زمان و فضا را تعیین کنید.
   • اگر نمی توانید بخشی از طرح را با چند کلمه توصیف کنید ، آن را به قسمت های فرعی تقسیم کنید و روی هر کدام به طور جداگانه کار کنید.
3. 3 برای اضافه کردن کاراکترهای جدید و مشخص کردن آنها که هستند ، جا بگذارید. به همه یک داستان کوتاه بدهید. حتی اگر در کار شما گنجانده نشده باشد ، به شما کمک می کند تا بهتر تصور کنید که شخصیت در شرایط پیشنهادی چگونه رفتار خواهد کرد.
4. 4 از پرش به جلو یا عقب نترسید. اگر به طور ناگهانی ایده درخشانی در مورد شکست داشتید ، آن را بنویسید ، حتی اگر هنوز روی فصل اول کار می کنید! نگذارید ایده ها هدر بروند.
5. 5 اولین پیش نویس خود را بنویسید. شما اکنون آماده هستید تا خود داستان را آغاز کنید - اولین پیش نویس آن. با یک طرح کلی ، به شخصیت ها و داستان سرایی خود روح بدهید.
   • در این مرحله گیر نکنید. در حالی که در حال نوشتن پیش نویس هستید ، نیازی نیست به مدت طولانی در مورد هر عبارت فکر کنید - اکنون مهم نیست. بسیار مهمتر است که همه افکار خود را جمع آوری و بیان کنید.
6. 6 بگذارید تاریخ شما را هدایت کند. بگذارید داستان به خودی خود پیشرفت کند ، و شاید یک چرخش غیر منتظره اما بسیار جالب داشته باشد. شما مدیر رویدادها هستید ، اما جایی برای بداهه نوازی در آنها بگذارید.
   • اگر به اندازه کافی در مورد شخصیت های خود ، آنچه که آنها می خواهند و چرا فکر کرده اید ، فکر کرده اید ، آنها خودشان شروع به گفتن نحوه نوشتن می کنند.
7. 7 اولین پیش نویس را تمام کنید. برای جلا دادن جزئیات به تأخیر نیندازید ، فقط بگذارید داستان روی کاغذ آشکار شود.اگر بعد از نوشتن دو سوم داستان متوجه شدید که قهرمان شما در واقع سفیر هند است ، این را علامت گذاری کنید و داستان را با او در نقش سفیر تکمیل کنید. تا زمانی که اولین پیش نویس را تمام نکرده اید ، به عقب برگردید یا صحنه هایی را با او ننویسید.
8. 8 بازنویسی کنید. به یاد دارید که این فقط اولین پیش نویس بود؟ حالا شما باید همه چیز را از همان ابتدا بازنویسی کنید ، این بار با دانستن تمام جزئیات داستان ، که شخصیت های شما را واقع بینانه تر و باورپذیرتر می کند. حالا تو میدونیاو در هواپیما چه می کند و چرا او مانند یک پانک لباس پوشیده است.
9. 9 همه چیز را تا انتها بنویسید. تا زمانی که پیش نویس دوم را به پایان برسانید ، از قبل اطلاعات کاملی در مورد داستان خود ، شخصیت ها ، اساس و خرده داستان های زیر خواهید داشت.
10. 10 داستان را بخوانید و به اشتراک بگذارید. هنگامی که پیش نویس دوم خود را تکمیل کردید ، وقت آن است که آن را بخوانید ، سعی کنید بی طرف و عینی باشید. آن را برای خواندن آن به چند دوست نزدیک که به آنها اعتماد دارید ، هدیه دهید.
11. 11 نسخه نهایی را بنویسید. پس از خواندن داستان و همچنین نظرات دوستان یا ناشر ، با یادداشت های خود مسلح شوید ، دوباره آن را بازنویسی کنید ، اکنون آن را کامل کرده اید. خرج خود را برطرف کنید ، درگیری ها را حل کنید ، شخصیت های غیر ضروری را حذف کنید.

نکات

• خلاقیت قطعاً شادی را به ارمغان می آورد. یا نه ، کار باید با درد متولد شود. در حقیقت ، همه چیز بستگی به این دارد که از چه کسی بخواهید. ممکن است احساس سرخوشی یا خالی بودن کنید. هیچ قانونی برای همه در مورد نحوه نوشتن و احساسات وجود ندارد. راهت رو پیدا کن.
• اگر در ابتدا ایده را دوست ندارید ، باز هم به آن فرصت دهید - ممکن است شما را به جایی برساند.
• اگر پیش نویس اول کار نمی کند اشتباه نگیرید. تقریباً هرگز موفق نمی شود. هنگام خواندن این مطلب را در نظر داشته باشید و بدون حسرت ویرایش کنید!
• سعی کنید با جریان پیش بروید. اما زیاده روی نکنید ، زیرا در غیر این صورت جزئیات را از دست خواهید داد یا خواندن افکار شما بسیار سخت می شود. همواره بر ذهن خود نظارت داشته باشید.

هشدارها

• کلمات خود را با دقت انتخاب کنید. هیچ راهی سریعتر برای بی سوادتر از استفاده از یک کلمه به معنای اشتباه و زمینه اشتباه وجود ندارد. اگر از کلمه ای مطمئن نیستید ، آن را در فرهنگ لغت جستجو کنید و مطمئن شوید که معنی و دلالتهای احتمالی آن را به درستی درک کرده اید.
• سرقت ادبی نکنید! تصرف کلمات یا ایده های دیگران نقض جدی اخلاق و حتی قانون در علم ، روزنامه نگاری و ادبیات است. در صورت سرقت ادبی ، می توانید اخراج شده ، اخراج شده ، در لیست سیاه ناشران قرار گرفته یا تحت پیگرد قانونی قرار بگیرید. هرگز این کار را نکنید.