محتوا

• گام برداشتن
• روش 1 از 3: درباره خود و بهانه های خود
• روش 2 از 3: اهداف تعیین کنید
• روش 3 از 3: غلبه بر موانع

برای موفقیت در زندگی ، کار و روابط خود باید بدانید که چگونه باید بهانه گیری را کنار بگذارید. نظریه های روانشناختی می توانند به ما کمک کنند تا بدانیم که چرا بهانه می گیریم و بنابراین چگونه این کار را متوقف کنیم و یاد بگیریم مسئولیت کارهای خود را بپذیریم.

گام برداشتن

روش 1 از 3: درباره خود و بهانه های خود

1. منبع کنترل یا جهت گیری کنترل را درک کنید. اولین قدم برای اینکه بتوانید بهانه گیری را متوقف کنید مربوط به این است که شما چقدر به زندگی به عنوان چیزی که بر آن کنترل دارید ، نگاه می کنید. بهانه ها اغلب برای مقصر دانستن شرایطی خارج از کنترل ما ساخته می شود. اگر می شنوید که خودتان ادعا می کنید که نمی توانید لاغر شوید زیرا همسرتان زیاد پخت می کند ، پس شخص دیگری را سرزنش می کنید در حالی که باید خودتان مسئولیت آن را بپذیرید.
   • منبع کنترل داخلی درجه ای است که شما مسئولیت کارهای خود را بر عهده می گیرید و معتقد هستید که کنترل زندگی خود را در دست دارید. داشتن یک منبع کنترل درونی باعث می شود بیشتر روی موفقیت های آینده متمرکز شوید.
   • منبع کنترل خارجی با سرزنش سرنوشت یا دیگران و فرار از مالکیت اشتباهات یا شکست های خود ، از تصویر شخصی شما محافظت می کند.
2. خودکارآمدی را درک کنید. اعتقاد شما به ظرفیت خود در انجام موفقیت آمیز یک کار ، به شدت بر انجام واقعی آن کار تأثیر می گذارد ، چه برای یک کار ، تناسب اندام یا هدف شخصی. خودکارآمدی بر اساس تجربیات گذشته در انجام یک کار خاص ، دیدن چگونگی تجربه دیگران همان کار ، نحوه برخورد افراد با شما در رابطه با انجام وظیفه و نشانه های احساسی شما در رابطه با این کار است.
   • آیا در گذشته با بالا بردن وزنه در به دست آوردن توده عضلانی موفق بوده اید ، دوستان خود را مشاهده کنید که همان کار را انجام می دهند ، می شنوید که مردم به عضلات بزرگتر شما پاسخ مثبت می دهند و از اینکه خود را در آینه می بینید ، افتخار می کنید ، پس احتمال دارد بیشتر شاهد توده عضلانی ، به جای بهانه گیری که نمی توانید این کار را انجام دهید.
3. احساس خودکارآمدی خود را افزایش دهید. کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا اعتماد به نفس خود را تقویت کنید. تغییرات کوچک به شما امکان می دهد به سرعت به اهداف برسید و شروع به افزایش خودکارآمدی کنید.
   • سعی کنید با تغییرات کوچک شروع کنید. به جای تغییر کل رژیم غذایی ، به مدت یک هفته نوشیدن آب بیشتر شروع کنید ، سپس کاهش مصرف شیرینی ها را برای هفته بعد ادامه دهید.
   • به موفقیت های گذشته بیندیشید. با یادآوری چگونگی دستیابی به اهداف در گذشته ، پشتیبانی مورد نیاز برای دستیابی به هدف بعدی را در اختیار شما قرار می دهد.
   • موفقیت خود را تجسم کنید. خود را با آن لباس کوچکتر به تصویر بکشید.
   • یک الگو انتخاب کنید. اگر می خواهید تناسب اندام پیدا کنید ، دوستی را پیدا کنید که اخیراً خودش چنین تنظیماتی انجام داده است و برای الهام و مشاوره به آنها رجوع کنید.
   • خودباوری را بپذیرید. انتظار کامل بودن نداشته باشید زیرا در سفر شما عقب نشینی و وقفه هایی ایجاد خواهد شد - انتظار داشتن از خود کامل بودن فقط منجر به ناامیدی می شود. انتظار داشته باشید که شروع به شک کردن در خود کنید و تنظیم و ادامه کار برای شما آسان تر خواهد بود.
4. بهانه های خودتان را تحقیق کنید. لیستی از بهانه های خود را تهیه کنید ، از خود بپرسید که چرا آنها را ساختید و تصمیم بگیرید که برای مقابله با کدام یک از آنها مقابله کنید.
   • بهانه هایی که درباره عملکرد خود در کار می آورید را مرور کنید. به عنوان مثال اگر خود را در مورد شکایت از ضرب الاجل مشاهده می کنید ، ممکن است مجبور شوید در روند کار خود تجدید نظر کنید.
   • دریابید که بهانه های مربوط به سلامتی را بهانه می کنید. یکی از رایج ترین بهانه ها این است که وقت کافی برای آموزش ندارید. به همین دلیل امروز پزشکان پیشنهاد می کنند ورزش خود را در چند دقیقه 10 دقیقه انجام دهید - این فقط یک پیاده روی سریع در هنگام استراحت قهوه نیست!
   • به بهانه هایی که برای رسیدن به اهداف زندگی خود بیان می کنید ، فکر کنید. لیستی از آنچه می خواهید در زندگی خود به دست آورید تهیه کنید و نکته به نقطه نشان دهید که چرا احساس می کنید به این اهداف نمی رسید ، سپس سعی کنید موانع و مشکلات مربوطه را حل کنید. به یاد داشته باشید تا زمانی که تغییر نکنید هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.

روش 2 از 3: اهداف تعیین کنید

1. اهداف خود را بررسی کنید. برای درک چگونگی دستیابی بهتر به اهداف خود ، باید نگاهی دقیق به آنها بیندازید ، تعیین کنید که آیا واقع بینانه هستند و در کنترل و توانایی شما هستند ، آنچه را که از آن وحشت دارید تشخیص دهید و دریابید که پیش فرضهای اساسی شما به طور ناخودآگاه در مورد این اهداف می توانید داشته باشید .
   • به عنوان مثال ، اگر اظهار داشتید که می خواهید در کار خود موفق تر باشید ، به این فکر کنید که عبارت "موفق تر" برای شما چه معنی دارد. ممکن است بی دلیل در تلاش باشید تا انتظارات والدین خود را برآورده کنید یا با همکاری که سالها در آن سمت کار کرده است رقابت کنید.
2. اهداف خود را به روش SMART تعریف کنید. اطمینان حاصل کنید که اهداف شما مشخص ، قابل اندازه گیری ، قابل قبول ، مرتبط و دارای زمان مشخص هستند. هنگامی که اهداف SMART را تعیین کردید ، می توانید زودتر به اهداف خود برسید.
   • اهداف خاص دارای یک هدف خاص متمرکز هستند. فقط نگویید می خواهید عملکرد بهتری داشته باشید ، بگویید در این ماه 5 مشتری جدید می خواهید. فکر کردن در مورد اینکه چه کسی ، چه چیزی ، کجا ، چه زمانی و چرا به شما کمک می کند تا از خاص بودن هدف خود اطمینان حاصل کنید.
   • اهداف قابل اندازه گیری ، مشاهده پیشرفت شما را آسان تر می کند. به جای اینکه بگویید می خواهید لاغر شوید ، نشان دهید که می خواهید در این ماه 1.5 کیلو وزن کم کنید.
   • اهداف قابل حصول اطمینان می دهد که تسلیم انتظارات غیرواقعی نخواهید شد. ممکن است بخواهید درآمد بیشتری کسب کنید ، اما ممکن است هدفی مانند درآمدزایی بیشتر از 1000 دلار بیشتر از 10،000 دلار باشد.
   • اهداف مربوطه شما را از هدر دادن وقتتان برای کاری که ممکن است به شما کمک نکند ، بازمی دارد. اگر می خواهید یک رقصنده انعطاف پذیرتر باشید ، بهتر است از ژیمناستیک استفاده کنید تا اینکه در یک باشگاه شطرنج شرکت کنید.
   • اهداف محدود به شما یک تاریخ هدف را تعیین می کنند. برخی از افراد به فشار یک مهلت نیاز دارند. فرض کنید می خواهید 10 هزار کلمه برای کتاب جدید خود - تا پایان ماه - بنویسید.
3. با جلب توجه خود به یک سمت داخلی کنترل یا جهت گیری ، مسئولیت پذیری را شروع کنید. وقتی اعلام کردید که خودتان مسئول کارایی بیشتر محل کار خود هستید ، می توانید کمک م effectiveثرتری انجام دهید. مدیران و کارکنانی که اعتماد به نفس بالاتری دارند ، اقدام می کنند ، قدم می گذارند و دیگران را تحت تأثیر قرار می دهند ، از احترام بیشتری برخوردار هستند و در شغل خود احساس موفقیت بیشتری می کنند.
   • مسئولیت پذیری نیز به معنای پذیرفتن مسئولیت اشتباهات بدون بهانه آوردن است. همه اشتباه می کنند اما صادق بودن در مورد آنها و مسئولیت پذیری در قبال آنها یادگیری از اشتباهات و همچنین عقب ماندن از آنها را آسان می کند.
   • به خود یادآوری کنید که قدرت تغییر وضعیت و محیط خود را دارید. اگر انتخاب کنید می توانید آن را تغییر دهید.
4. خودت را چک کن بررسی یا نظارت بر خود مهارت ارزیابی خود است تا بتوانید با یک وضعیت خاص راحت تر کنار بیایید. اینکه بتوانید مهارت ها ، سبک و اهداف خود را در یک موقعیت معین کنترل کنید ، این امکان را برای شما فراهم می کند تا بهتر سازگار شوید و سازگاری موفق منجر به موفقیت در رسیدن به اهداف شما می شود.
   • به عنوان مثال ، اگر بتوانید خودتان را کنترل کرده و سبک ارتباطی خود را در محل کار بسته به شخصی که با او صحبت می کنید تنظیم کنید ، می توانید روابط بهتری با همکاران خود برقرار کرده و هنگامی که با افراد مختلف کار می کنید نقش های مختلف را بر عهده بگیرید ، رهبر بهتری خواهید بود. .

روش 3 از 3: غلبه بر موانع

1. مهارت های حل مسئله را توسعه دهید. آنچه شما را آزار می دهد بنویسید ، طوفان فکری روشهای مختلفی را که می توانید با آن برخورد کنید ، ارزیابی کنید ، جوانب مثبت و منفی هر روش را ارزیابی کنید ، یک روش را پیاده سازی کنید و نتیجه را ارزیابی کنید.
   • نوشتن مشکلات خود ، سپس ایده پردازی برای یک راه حل (مهم نیست که چقدر راه حل های دور از ذهن باشد) یک روش اثبات شده برای برداشتن گام هایی برای حل این مشکلات است.
2. مبتکر باشید. اختراع یکی از عوامل اصلی برای غلبه بر هر چالشی است.
   • مبتکر بودن به معنای درخواست کمک است ، بنابراین اگر به کمک نیاز دارید ، از مراجعه به خانواده ، دوستان یا همکاران نترسید.
3. خودارزیابی. این که آیا تعداد فروش شما در محل کار بسته شده است یا اینکه چند بار در خانه به جای چیدن غذا غذا تهیه می کنید ، ردیابی و ارزیابی فعالیت شما بهترین راه برای نظارت بر پیشرفت شما است. کار می کند و آنچه را که کار نمی کند برطرف کنید. هنگامی که می توانید اهداف خود را پیگیری و تحقق بخشید ، می توانید خود را نیز ارزیابی کنید.
   • منتقد خود باشید. وقتی خودتان را قضاوت می کنید ، عینی و واقع بین باشید و به یاد داشته باشید: "اگر می خواهید کاری را انجام دهید ، باید خودتان آن را انجام دهید."
4. استفاده از زبان خود را تنظیم کنید. اگر در مورد خود تردید دارید ، و از کلماتی مانند "نمی توانم" یا "اگر ... پس" استفاده می کنید ، یک منبع کنترل خارجی را می پذیرید و ممکن است در شرایط فعلی خود گیر کنید. بلکه این موارد را با خود بگویید: "فکر می کنم می توانم."
   • مرتب های مثبت خود را تکرار کنید ، مانند: "من می توانم این کار را انجام دهم" یا "من در این زمینه بهتر می شوم".
   • گزاره های "اگر ، پس" خود را بررسی کنید و آنها را دوباره به صورت مثبت بیان کنید. به عنوان مثال ، "اگر فقط وقت بیشتری داشتم" می توانید به "من می توانم روزانه 10 دقیقه برای یوگا اختصاص دهم" تغییر دهید. اعتقاد به خود نیمی از جنگ است.