محتوا

• گام برداشتن
• روش 1 از 7: ایجاد یک مفهوم
• روش 2 از 7: طرح خود را سازماندهی کنید
• روش 3 از 7: شخصیت های خود را توسعه دهید
• روش 4 از 7: محیط خود را طراحی کنید
• روش 5 از 7: فضایی برای نوشتن فراهم کنید
• روش 6 از 7: یک برنامه زمانی برای نوشتن تنظیم کنید
• روش 7 از 7: توصیه های خاص تری ارائه دهید
• نکات

آیا تا به حال پیدا کرده اید که می خواهید کتاب نوشتن را شروع کنید اما مطمئن نیستید که چطور کار را شروع کنید؟ آیا شما با یک کتاب شروع کرده اید ، اما احساس می کنید گم شده یا گم شده اید؟ خواندن اطلاعات زیر ایده های خوبی برای سازماندهی ، توسعه و نوشتن کتاب جدید به شما می دهد.

گام برداشتن

روش 1 از 7: ایجاد یک مفهوم

1. به یک ایده برسید. قبل از شروع به نوشتن کتاب ، باید ایده داشته باشید. این دانه ای است که کتاب شما از آن رشد می کند. با این وجود طرح این مفهوم دشوار است. ایده ها زمانی به وجود می آیند که شما با تجربه های جدید روبرو شوید ، بنابراین بهترین راه برای ایده گرفتن از یک کتاب بیرون رفتن و انجام کارها است.
   • مفاهیم اولیه می توانند اشکال مختلفی داشته باشند. شما می توانید در مورد طرح کلی ایده داشته باشید ، می توانید تصویری از یک محیط ، طرحی برای یک شخصیت اصلی یا حتی ایده های کوچکتر و کمتر توسعه یافته داشته باشید. هر چقدر هم خشن باشد ، هر ایده ای می تواند به یک کتاب زیبا تبدیل شود.
2. مفهوم خود را بررسی کنید. پس از داشتن مفهوم مبهم ، شروع به تحقیق کنید تا ایده های بیشتری کسب کنید. به عنوان مثال ، شما می خواهید کتابی در مورد کودکان در حال بازی یک ویدیوی آینده بنویسید. با مراجعه به تعدادی از گالری ها ، خواندن آخرین تحولات بازی و انجام بازی های ویدیویی ، به تحقیق بپردازید. با انجام این فعالیت ها می توانید مواردی را مشاهده کنید یا تجربه کنید که بتوانند ایده های اصلی داستان کتاب شما را به شما ایده دهند یا مواردی را که می توانید به طرح اضافه کنید.
3. مفهوم خود را توسعه دهید. با چند ایده درباره اینکه چه چیزی باید در داستان خود بگنجانید ، می خواهید مفهوم خود را توسعه دهید. با دنبال کردن نتیجه منطقی آن ، فکر کردن در مورد آنچه که می تواند ناشی از ترکیب شرایط باشد یا هر چیز دیگری که آن را به ایده پیچیده تری تبدیل می کند ، این مفهوم را پیچیده تر کنید. داشتن یک مفهوم پیشرفته تر به شما کمک می کند طرح خود را بسازید.
   • به عنوان مثال ، برای داستان بازی های ویدیویی خود ، می توانیم این مفهوم را با پرسیدن از خودمان که بازی ویدیویی آینده نگر را ایجاد کرده ، توسعه دهیم. چرا دارند آن را درست می کنند؟ چه اتفاقی برای افرادی که آن را بازی می کنند رخ می دهد؟
4. به مخاطبان خود فکر کنید. همانطور که مفهوم خود را تصور و توسعه می دهید ، باید مخاطبان خود را نیز در نظر بگیرید. این کتاب را برای چه کسانی می نویسید؟ افراد مختلف به چیزهای مختلف توجه می کنند و مجموعه خاصی از تجربیات و دانش قبلی برای مقابله با جمعیت های مختلف وجود دارد. شما باید این را در نظر بگیرید تا بتوانید نحوه کار با طرح ، شخصیت ها و نحوه نوشتن کتاب را بفهمید.
   
   
   • احساس محدودیت نکنید: هیچ دلیلی وجود ندارد که کتابی در مورد کودکان در بازی های ویدیویی برای افراد مسن که هرگز بازی ویدیویی بازی نکرده اند ، لذت بخش نباشد. با این حال ، اگر قصد دارید کتابی برای مخاطب افرادی بنویسید که هرگز آنچه را که درباره آنها می نویسید تجربه نکرده اند ، باید در توصیف تجربیات شخصیت ها و در دسترس قرار دادن موضوع ، کار بسیار خوبی انجام دهید.

روش 2 از 7: طرح خود را سازماندهی کنید

1. یک ساختار را انتخاب کنید. در مراحل اولیه نوشتن کتاب ، می خواهید طرح خود را سازماندهی کنید. اشکالی ندارد وقتی شروع به نوشتن می کنید کمی جا برای حرکت بگذارید ، اما نوشتن داستان خود بدون نقشه راه بندرت جواب می دهد. بهترین کار برای شروع انتخاب یک قالب متنی است که برای شما مناسب باشد. تئوری نوشتن می آموزد که چندین ساختار متن کلاسیک وجود دارد که از یکدیگر جدا نیستند و می توانند با هم ترکیب شوند. اکثر متون نیز تحت ساختارهای متنی مختلف کلاسیک قرار می گیرند. دو ساختار اصلی متن عبارتند از:
   • ساختار عمل: ساختار بازیگری ، که اغلب با نمایشنامه ها و فیلم ها در ارتباط است ، همچنین می تواند در رمان ها اعمال شود. این تئوری ساخت و ساز بیان می کند که داستان هایی که به قسمت هایی با وضوح قابل تشخیص تقسیم می شوند ، نتیجه بهتری دارند. معمولاً یک متن از سه قسمت تشکیل شده است ، اما دو و چهار نیز مشترک است. در ساختار کنش کلاسیک ، قسمت اول شامل معرفی شخصیت های اصلی و شخصیت های فرعی ، تنظیمات ، مسئله ای است که باید برطرف شود و اغلب برخی اطلاعات زمینه ای (این قسمت معمولاً حدود 25٪ داستان را شامل می شود). قسمت دوم به درگیری و توسعه درگیری در داستان می پردازد ، معمولاً با نکته ای در داستان که شخصیت اصلی با یک شکست بزرگ روبرو می شود. این گوشت و سیب زمینی داستان است و معمولاً حدود 50٪ از مطالب را شامل می شود. قسمت سوم نتیجه گیری است ، جایی که قهرمان با شخصیت شرور روبرو می شود و داستان به اوج خود می رسد و به دنبال آن یک پایان یا سکانس از صحنه های جذاب و حداقل هیجان انگیز ارائه می شود. هر یک از این قسمت ها را می توان به طور خلاصه در سه بخش خلاصه کرد که هر کدام شکل و داستان مختص به خود را دارند.
   • مونومیت یا سفر قهرمان: این نظریه ساختار روایی توسط جوزف كمبل به طرز مشهوری مطرح شد و استدلال كرد كه تقریباً هر داستان قهرمانی را می توان در مجموعه قابل توجهی از كهن الگوها خلاصه كرد. این کار با احضار یک قهرمان برای ماجراجویی آغاز می شود ، اگرچه او ابتدا بار را کم می کند. قبل از عبور از دنیا به قهرمان کمک می شود ، او همیشه ماجراجویی را می داند (جایی که قهرمان ابتدا احساس می کند گم شده و تنها است). در مرحله بعدی ، قهرمان یک سری آزمایشات را انجام می دهد ، به طور منظم با یاورانی روبرو می شود و در پایان ، قهرمان تغییرات شخصی قابل توجهی را تجربه می کند. قهرمان سپس با آنتاگونیست اصلی داستان روبرو می شود و به خانه برمی گردد و برکت پاداش خود را به ارمغان می آورد.
2. نوع تعارض مورد نظر خود را انتخاب کنید. ممکن است بخواهید به این فکر کنید که می خواهید در داستان خود چه درگیری داشته باشید. این می تواند به شما در تهیه طرح کمک کند و همچنین شما را به سمت داستان های مشابه دیگری سوق دهد که می توانند الهام بخش شما باشند. چندین نظریه در مورد انواع درگیری ها در داستان ها وجود دارد ، اما منابع اصلی این موارد هستند:
   • انسان در برابر طبیعت: این داستانی است که در آن شخصیت اصلی شما با تعدادی از پدیده های طبیعی روبرو می شود. به عنوان نمونه این می توان به داستانی اشاره کرد که شخصیت اصلی شما در بیابان گم شده باشد یا آنتاگونیست او یک حیوان باشد. نمونه این نوع داستان ها فیلم است 127 ساعت.
   • Man vs Supernatural: این داستانی است که در آن شخصیت اصلی شما با موجوداتی مانند شیاطین و ارواح ، خود خدا یا موجودات دیگری که از این دنیا نیستند روبرو می شود. The Shinning مثال خوبی برای این است.
   • انسان در برابر انسان: این ابتدایی ترین نوع درگیری در یک داستان است ، جایی که شخصیت اصلی شما باید علیه شخص دیگری بجنگد. جادوگر شهر از یک نمونه کلاسیک از این است.
   • انسان در برابر جامعه: در این نوع داستان ها شخصیت اصلی شما با قوانین یک جامعه یا هنجارهای اجتماعی روبرو خواهد شد. نمونه این رمان است فارنهایت 451.
   • مردی علیه خودش: این داستانی است که شخصیت اصلی شما با شیاطین درونی یا درگیری های درونی خودش روبرو می شود. نمونه آن این است عکس دوریان گری.
3. به مضامین خود فکر کنید. خواه عمدی باشد یا نه ، در نهایت داستان شما با مضمون روبرو خواهد شد. این همان چیزی است که داستان در مورد آن است. با نوشتن در مورد این موضوع ، سرانجام در مورد نظرات خود در مورد این موضوع اظهاراتی ارائه خواهید کرد. درباره مضامین کتاب خود یا مضامینی که می تواند در کتاب شما گنجانده شود و آنچه می خواهید در مورد آن بگویید ، فکر کنید.این می تواند با ایجاد موقعیت هایی که ایده های خود را ارائه می دهید ، به شما کمک کند تا طرح خود را بسازید.
   • تپه متن فرانک هربرت (به عنوان مثال) درباره مردی نیست که بخواهد انتقام خانواده اش را بگیرد. این در مورد خطرات امپریالیسم است و هربرت روشن می کند که معتقد است قدرت های غربی ناامیدانه در شرایطی گرفتار شده اند که متعلق به آن نیستند و نمی توانند آن را کنترل کنند.
4. نقاط طرح خود را برنامه ریزی کنید. نقاط داستانی نقطه عطفی در داستان شما هستند ، وقایع مهمی که روند برنامه ریزی شده شخصیت شما را تغییر می دهد. شما باید برنامه ریزی کنید که این نقاط نقشه چگونه خواهد بود و سعی کنید به طور مساوی آنها را فاصله دهید. یک نکته داستانی وجود دارد که در خدمت متقاعد کردن شخصیت شما برای رفتن به یک ماجراجویی است. این نقطه ای است که هر گونه برنامه ریزی شخصیت شما برای مقابله با مشکل آنها انجام می شود و به نوعی اوج خود را به نبرد نهایی می کشاند.
5. خط اصلی داستان شما. پس از دانستن اینکه می خواهید کجا بروید و چگونه می خواهید به آنجا بروید ، کل مطلب را یادداشت کنید. این نقشه راه شما خواهد بود و برای روند صحیح نوشتن بسیار حیاتی است. اصول هر صحنه را بنویسید ، صحنه به چه منظور است ، چه شخصیت هایی در صحنه ظاهر می شوند ، در کجا هستند ، چه فکر می کنند و چه احساسی دارند ، و غیره. هر دقیقه جزئیات توالی وقایع نیز باید برای هر صحنه نوشته شود . این بهترین راه برای جلوگیری از انسداد نویسنده فلج کننده است ، زیرا هنوز هم می توانید اصول یک صحنه را توصیف کنید حتی اگر احساس نکنید که کامل است.

روش 3 از 7: شخصیت های خود را توسعه دهید

1. تعداد نویسه ها را انتخاب کنید. هنگام برنامه ریزی کتاب خود ، می خواهید به این فکر کنید که چند شخصیت را می خواهید در کتاب خود بگنجانید. آیا فقط برای ایجاد یک احساس مینیمالیستی و تنها ، تنها کمترین تعداد ممکن را می خواهید؟ یا می خواهید تعداد زیادی شخصیت در کتاب خود بگنجانید که در خدمت خلق یک دنیای دقیق هستند؟ این مهم است زیرا شما باید شخصیت های خود را در اطراف یکدیگر برنامه ریزی کنید تا تعادل ایجاد شود.
2. شخصیت های خود را متعادل کنید. هیچ کس خوب نیست ، در همه چیز عالی و بدون نقص است (کلمه نوشته شده برای این است مری سو و ما را باور کنید ، هیچ کس به جز شما دوست نخواهد داشت). دادن یک نبرد و نقص واقعی به شخصیت های شما واقع بینانه تر شده و به خوانندگان شما کمک می کند تا خود را با شخصیت شناسایی کنند. به یاد داشته باشید: خوانندگان شما دارای نقص هستند ، بنابراین شخصیت های شما نیز باید دارای نقص باشند.
   • ایرادات شخصیت شما فضای لازم را برای بهبود شخصیت های خود در طول داستان به شما می دهد. این همان چیزی است که یک داستان را خوب می کند: شخصیت شما در معرض چالش هایی قرار دارد تا سرانجام فرد بهتری شود. این همان چیزی است که مخاطبان شما می خواهند در مورد آن بخوانند ، زیرا به آنها کمک می کند باور کنند که آنها نیز می توانند در پایان مبارزات خود به افراد بهتری تبدیل شوند.
3. شخصیت های خود را بشناسید. وقتی شخصیت متعادلی پیدا کردید ، او را بشناسید. به این فکر کنید که آنها در موقعیت های مختلف چه واکنشی نشان می دهند (حتی اگر این شرایط هرگز در کتاب شما ظاهر نشود). به این فکر کنید که برای رسیدن آنها به سطوح مختلف احساسی چه کاری لازم است ، رویاها و انتظاراتشان چیست ، چه چیزی باعث گریه آنها می شود ، چه کسی برای آنها مهمترین است و چرا دانستن این موارد در مورد شخصیت های شما به شما این امکان را می دهد که شخصیت های خود و نحوه عملکرد آنها را در موقعیتی که شما آنها را قرار می دهید بهتر درک کنید و منجر به ایجاد شخصیتی ساده تر و واقعی تر شوید.
4. شخصیت های خود را ارزیابی کنید. هنگامی که کاملاً در روند توسعه شخصیت قرار گرفتید ، ممکن است بخواهید قدمی به عقب بردارید و شخصیت های خود را ارزیابی کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها واقعاً برای طرح مهم هستند. اگر اینگونه نیستند ، ممکن است بخواهید آنها را از داستان خود خارج کنید. داشتن شخصیت های زیاد ، به خصوص شخصیت هایی که هرگز برجسته نیستند ، می تواند خوانندگان را گیج کرده و به کتاب شما آسیب برساند.

روش 4 از 7: محیط خود را طراحی کنید

1. محیط خود را تجسم کنید. به محل تنظیم کتاب خود فکر کنید. به شکل معماری ، چگونگی ترسیم شهرها ، محیط طبیعی و غیره فکر کنید. اکنون همه این موارد را بنویسید. این به شما اجازه می دهد در توصیفات خود (اول) بدون ابهام باشید ، اما همچنین با جزئیات بیشتر ، محیط های واقع بینانه تر و غنی تری ایجاد می کنید.
   • شما می توانید به کسی بگویید که آسمان سبز است ، فقط باید آنها را وادار کنید که با گفتن اینکه چگونه در غروب خورشید آسمان از یک رنگ سبز روشن مانند یک برگ به یک سبز غنی کمرنگ شده و همه چیز را کسل کننده نشان می دهد ، در مقایسه با تاریکی که باعث می شود تا یک تاج گل تقریباً رنگین کمانی شبیه پرهای کلاغ است.
2. به تدارکات فکر کنید. بیایید بگوییم شما در مورد گروهی از ماجراجویان می نویسید که می خواهند به یک شهر افسانه ای در آن طرف کوه برسند. فوق العادست. مشکل این است که برای عبور از کوه زمان زیادی لازم است. هیچ راهی دیگری برای اتفاق افتادن هنگام عبور از کوه وجود ندارد. به راحتی نمی توانید طی دو روز آنها را از کوه عبور دهند ، زیرا مسئله چندان مهمی نیست. اگر آنها مجبور باشند با پای پیاده از یک قاره عبور کنند ، برای انجام این کار باید زمان خود را در نقشه خود اختصاص دهید.
3. حواس را بفهمید. اگر می خواهید مخاطبان شما کاملاً در متن شما غوطه ور شوند ، باید تمام حواس آنها را جلب کنید. فقط به آنها نگویید که شخصیتهای شما چه می خورند. به آنها بگویید که چطور آب گوشت از خوردن گوشت ترکیده و طعم آن مانند ترکیبی از چربی و دود حاصل از آتش است. فقط به آنها نگویید که زنگی درست بالای سر شخصیت شما به صدا در آمده است. به آنها بگویید که چقدر صدا بلند است و هر فکری را سوراخ می کند ، تا زمانی که فقط صدای زنگ باقی بماند.

روش 5 از 7: فضایی برای نوشتن فراهم کنید

1. روش نوشتن خود را انتخاب کنید. به این فکر کنید که چگونه می خواهید کتاب خود را بنویسید. با تکامل فناوری ، دامنه انتخاب ها رشد و رشد می کنند. شما باید روشی را انتخاب کنید که به بهترین وجهی برای شما مناسب باشد ، اما به خاطر داشته باشید که این روش می تواند بر نحوه چاپ اثر خود تأثیر بگذارد.
   • می توانید متن را با قلم و کاغذ بنویسید ، روی ماشین تحریر تایپ کنید ، روی رایانه تایپ کنید یا از یک برنامه نرم افزاری استفاده کنید که هنگام صحبت کردن صدای شما را ضبط کرده و آن را به متن تایپ شده تبدیل می کند. روش های مختلف برای افراد مختلف بهتر است.
2. فضایی برای نوشتن فراهم کنید. شما به فضای قابل قبولی نیاز خواهید داشت که به شما امکان کار بدون وقفه را بدهد. این باید متناسب با روش نوشتن شما باشد ، راحت باشد و حواس شما را پرت نکند. گزینه های معمول شامل قهوه خانه ، دفتر ، یا کتابخانه است.
3. راحتی لازم را برای خود فراهم کنید. شما می خواهید مطمئن شوید که هنگام نوشتن مزاحم نخواهید شد ، بنابراین مطمئن شوید که همه چیز را در دست دارید. بسیاری از افراد یک آیین خاص ایجاد می کنند که اگر آن را انجام ندهند ، نمی توانند بنویسند ، مانند خوردن یک غذای خاص یا نشستن روی یک صندلی خاص. قبل از شروع به نوشتن ، حتما این آرزوها را داشته باشید.

روش 6 از 7: یک برنامه زمانی برای نوشتن تنظیم کنید

1. عادت های نوشتاری خود را درک کنید. خود و نحوه نوشتن را بشناسید. آیا شما در یک ساعت خاص از روز بهتر می نویسید یا در یک مکان خاص؟ ممکن است بخواهید بعد از خواندن کتاب شخص دیگری ، بهترین مطالب را بنویسید. دانستن چگونگی نوشتن می تواند به شما بگوید که چه کاری انجام دهید و از چه چیزهایی اجتناب کنید. شما می توانید برنامه نوشتن خود را بر اساس عاداتی که درباره خود می دانید تنظیم کنید.
2. همیشه همزمان بنویسید. وقتی تصمیم گرفتید چه ساعتی از روز برای شما بهتر است ، نوعی برنامه نوشتاری ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. وقت بگذارید تا به تنهایی بنویسید و همیشه در آن مدت بنویسید. می توانید از آن برای نوشتن آزادانه یا برنامه ریزی رمان خود استفاده کنید ، اما همیشه باید از زمان برای نوشتن استفاده کنید. این به شما کمک می کند عادت کنید و بهره وری بیشتری داشته باشید.
3. راه خود را از طریق بلوک نویسنده ادامه دهید. نوشتن آن گاهی سخت می شود ، اما نباید متوقف شوید و مسئله را نادیده بگیرید ، در غیر این صورت اغلب به کتاب های ناتمام منجر می شود. کارهایی را انجام دهید که به شما الهام بخشیده و به کار خود ادامه دهید ، حتی اگر کند و بسیار دشوارتر باشد. در صورت احساس الهام بیشتر همیشه می توانید بعداً به بخشی بازگردید.

روش 7 از 7: توصیه های خاص تری ارائه دهید

1. شروع به نوشتن کتاب خود کنید! شما اکنون تمام مراحل و پیچ و خم های لازم برای برنامه ریزی کتاب خود را انجام داده اید ، بنابراین زمان نوشتن آن فرا رسیده است. wikiHow چندین مقاله در زمینه نوشتن کتاب ارائه می دهد که می توانید از آنها به عنوان مرجع استفاده کنید.

نکات

• از کمک گرفتن از افراد دیگر نترسید. همیشه ایده خوبی است که به دیگران اجازه دهید نظرات خود را در مورد این کتاب بدانند ، زیرا گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد که به خود بگویید چیزی واقعاً عالی نیست.
• تا زمان كامل شدن كتاب خود عنواني به آن ندهيد ، زيرا بعد از خواندن كتاب براي بررسي آن ، عنوان خوبي به ذهن خطور مي كند.
• همیشه یک مداد یا قلم و یک دفترچه یادداشت یا دفترچه یادداشت الکترونیکی دستی داشته باشید تا بتوانید بلافاصله ایده ها را یادداشت کنید. ایده ها در زمان ها و مکان های بسیار تصادفی به ذهن شما خطور می کنند ، بنابراین همیشه آماده باشید!
• اگر ضخامت کتاب شما در حدود 200 تا 250 صفحه باشد شانس بیشتری برای فروش خواهد داشت.
• اطمینان حاصل کنید که کتاب شما همیشه توسط شخصی خوانده شده است (ممکن است یک فصل یکبار راحت تر باشد). نظر آنها ممکن است با نظر شما متفاوت باشد ، اما حداقل آن را بخاطر بسپارید.