محتوا

• مراحل
• قسمت 1 از 3: استفاده از فرمول برای محاسبه درآمد نهایی
• قسمت 2 از 3: استفاده از ارزش درآمد نهایی
• قسمت 3 از 3: درک مدلهای مختلف بازار

طبق اصول اساسی اقتصادی ، اگر شرکتی قیمت محصولات خود را کاهش دهد ، آن شرکت می تواند محصولات بیشتری را بفروشد. با این حال ، سود کمتری برای هر واحد فروخته شده ایجاد می کند. درآمد نهایی افزایش درآمد حاصل از فروش واحد تولیدی اضافی است. درآمد نهایی را می توان با استفاده از یک فرمول ساده محاسبه کرد: درآمد نهایی = (تغییر در کل درآمد) / (تغییر در تعداد واحدهای فروخته شده).

مراحل

قسمت 1 از 3: استفاده از فرمول برای محاسبه درآمد نهایی

1. 1 تعداد محصولات فروخته شده را بیابید. برای محاسبه درآمد نهایی ، باید مقادیر (دقیق و برآورد شده) چند مقدار را پیدا کرد. ابتدا باید تعداد کالاهای فروخته شده ، یعنی یک نوع محصول را در محدوده محصولات شرکت پیدا کنید.
   • بیایید به یک مثال نگاه کنیم. یک شرکت خاص سه نوع نوشیدنی می فروشد: انگور ، پرتقال و سیب. در سه ماهه اول سال جاری ، این شرکت 100 قوطی آب انگور ، 200 قوطی پرتقال و 50 قوطی سیب فروخت. درآمد نهایی برای یک نوشیدنی پرتقالی را پیدا کنید.
   • لطفاً توجه داشته باشید که برای به دست آوردن مقادیر دقیق مقادیر مورد نیاز (در این مورد ، میزان کالاهای فروخته شده) ، به اسناد مالی یا سایر گزارشات شرکت نیاز دارید.
2. 2 کل درآمد حاصل از فروش یک محصول خاص را بیابید. اگر قیمت واحد محصول فروخته شده را می دانید ، می توانید به راحتی با ضرب مقدار فروش در واحد قیمت کل درآمد را بیابید.
   • در مثال ما ، این شرکت یک نوشیدنی پرتقال را به ازای هر قوطی 2 دلار می فروشد. بنابراین ، کل درآمد حاصل از فروش یک نوشیدنی پرتقالی 200 2 2 = 400 دلار است.
   • ارزش دقیق کل درآمد را می توان در صورت سود و زیان مشاهده کرد. بسته به اندازه شرکت و تعداد محصولات فروخته شده در گزارش ، به احتمال زیاد ارزش درآمد را نه برای یک نوع محصول خاص ، بلکه برای یک دسته از محصولات پیدا خواهید کرد.
3. 3 تعیین قیمت واحد برای فروش یک واحد اضافی. در وظایف ، چنین اطلاعاتی معمولاً داده می شود. در زندگی واقعی ، تحلیلگران مدت ها و به سختی تلاش می کردند چنین قیمتی را تعیین کنند.
   • در مثال ما ، این شرکت قیمت یک قوطی نوشیدنی پرتقال را از 2 دلار به 1.95 دلار کاهش می دهد. با این قیمت ، این شرکت می تواند یک واحد اضافی نوشیدنی پرتقال بفروشد و تعداد کل کالاهای فروخته شده را به 201 برساند.
4. 4 کل درآمد حاصل از فروش کالا را با قیمت جدید (احتمالاً کمتر) پیدا کنید. برای انجام این کار ، مقدار فروش را در قیمت واحد ضرب کنید.
   • در مثال ما ، کل درآمد حاصل از فروش 201 قوطی نوشیدنی پرتقال با قیمت 1.95 دلار در هر قوطی ، 201 1. 1.95 = 391.95 دلار است.
5. 5 تغییر کل درآمد را بر تغییر مقدار فروخته شده تقسیم کنید تا درآمد نهایی را پیدا کنید. در مثال ما ، تغییر در تعداد محصولات فروخته شده 201 - 200 = 1 است ، بنابراین در اینجا برای محاسبه درآمد نهایی ، به سادگی درآمد کل قدیمی را از مقدار جدید کم کنید.
   • در مثال ما ، مجموع درآمد حاصل از فروش کالا را با $ 2 (در واحد) از درآمد حاصل از فروش کالا در $ 1.95 (در واحد) کم کنید: 391.95 - 400 = - 8.05 دلار.
   • از آنجا که در مثال ما تغییر تعداد محصولات فروخته شده 1 است ، در اینجا شما تغییر درآمد کل را بر تغییر تعداد محصولات فروخته شده تقسیم نمی کنید. با این حال ، در شرایطی که کاهش قیمت منجر به فروش چندین (و نه یک) محصول می شود ، باید تغییر درآمد کل را بر تغییر تعداد محصولات فروخته شده تقسیم کنید.

قسمت 2 از 3: استفاده از ارزش درآمد نهایی

1. 1 قیمت محصولات باید به گونه ای باشد که بالاترین درآمد را با نسبت ایده آل قیمت به محصول ارائه دهد. اگر تغییر قیمت واحد منجر به درآمد حاشیه ای منفی شود ، شرکت ضرر می کند ، حتی اگر کاهش قیمت به آن اجازه فروش بیشتر کالا را بدهد. اگر قیمت را افزایش دهد و محصولات کمتری بفروشد ، این شرکت سود اضافی کسب می کند.
   • در مثال ما ، درآمد نهایی 8.05 دلار است. این بدان معناست که وقتی قیمت کاهش می یابد و واحد اضافی فروخته می شود ، شرکت متحمل ضرر می شود. به احتمال زیاد ، در زندگی واقعی ، این شرکت برنامه کاهش قیمت ها را کنار می گذارد.
2. 2 برای تعیین سودآوری شرکت ، هزینه و درآمد نهایی را مقایسه کنید. شرکت هایی که نسبت قیمت به مقدار ایده آل دارند ، درآمد ناچیزی معادل هزینه نهایی دارند. با پیروی از این منطق ، هرچه تفاوت بین هزینه های کل و درآمدهای کل بیشتر باشد ، سودآوری شرکت بیشتر است.
   • هزینه نهایی عبارت است از نسبت تغییر هزینه تولید واحد اضافی خروجی به تغییر میزان تولید خروجی.
   • برای مثال ما ، فرض کنید تولید یک قوطی نوشیدنی 0.25 دلار هزینه دارد. بنابراین ، تولید 200 قوطی نوشیدنی 0.25 200 200 = 50 دلار هزینه دارد و تولید 201 قوطی نوشیدنی: 0.25 201 201 = 50.25 دلار. بنابراین ، هزینه تولید واحد تولیدی اضافی 0.25 دلار است. همانطور که در بالا ذکر شد ، کل درآمد حاصل از فروش 200 قوطی 400 دلار و از فروش 201 قوطی 391.95 دلار بود. از آنجا که 400 - 50 = 350 دلار بیشتر از 391.95 - 50.25 = 341.70 دلار ، فروش 200 قوطی به ازای هر دلار 2 دلار سودآورتر است.
3. 3 شرکتها از ارزش درآمد نهایی برای تعیین مقدار محصولات تولید شده و قیمتی که شرکت حداکثر درآمد را دریافت می کند ، استفاده می کنند. هر شرکتی به دنبال تعداد زیادی محصول می تواند با بهترین قیمت بفروشد. تولید بیش از حد می تواند منجر به هزینه هایی شود که جبران نخواهد شد.

قسمت 3 از 3: درک مدلهای مختلف بازار

1. 1 درآمد نهایی در رقابتی کامل. در مثالهای بالا ، یک مدل بازار ساده با در نظر گرفتن تنها یک شرکت در نظر گرفته شد. در زندگی واقعی ، همه چیز متفاوت است. شرکتی که کل بازار را برای نوع خاصی از محصولات کنترل می کند ، انحصار نامیده می شود. اما در بیشتر موارد ، هر شرکتی رقبایی دارد که بر قیمت آن تأثیر می گذارد. در شرایط رقابت کامل ، شرکتها سعی می کنند حداقل قیمتها را تعیین کنند.در این مورد ، درآمد نهایی ، به عنوان یک قاعده ، با تغییر تعداد محصولات فروخته شده تغییر نمی کند ، زیرا قیمت ، که حداقل است ، قابل کاهش نیست.
   • در مثال ما ، فرض کنید شرکت مورد نظر با صدها شرکت دیگر رقابت می کند. در نتیجه ، قیمت یک قوطی نوشیدنی به 0.50 دلار کاهش یافت (کاهش قیمت منجر به ضرر می شود ، در حالی که افزایش منجر به کاهش فروش و تعطیلی شرکت می شود). در این مورد ، تعداد قوطی های فروخته شده بستگی به قیمت ندارد (زیرا ثابت است) ، بنابراین درآمد نهایی همیشه 0.50 دلار خواهد بود.
2. 2 درآمد نهایی در رقابت انحصاری در زندگی واقعی ، شرکت های کوچک رقیب فوراً به تغییرات قیمت پاسخ نمی دهند ، اطلاعات کاملی در مورد رقبای خود ندارند و همیشه قیمت ها را برای حداکثر سود تعیین نمی کنند. این مدل بازار را رقابت انحصاری می نامند. بسیاری از شرکتهای کوچک با یکدیگر رقابت می کنند و از آنجا که آنها رقیب "مطلق" نیستند ، می توان درآمد نهایی آنها را هنگام فروش یک واحد اضافی کاهش داد.
   • در مثال ما ، فرض کنید که شرکت مورد بحث در یک محیط رقابت انحصاری فعالیت می کند. اگر اکثر نوشیدنی ها 1 دلار (در هر قوطی) به فروش می رسند ، آنگاه شرکت مورد نظر می تواند یک قوطی نوشیدنی را به قیمت 0.85 دلار بفروشد. بگذارید بگوییم که رقبای شرکت از کاهش قیمت آگاه نیستند یا نمی توانند در برابر آن واکنش نشان دهند. به همین ترتیب ، ممکن است مصرف کنندگان از نوشیدنی با قیمت کمتر مطلع نباشند و به خرید نوشیدنی ها با 1 دلار ادامه دهند. در این مورد ، درآمد ناخالص تمایل به کاهش دارد زیرا فروش فقط تا حدی قیمت را هدایت می کند (آنها همچنین توسط رفتار مصرف کنندگان و شرکت های رقیب هدایت می شوند).
3. 3 درآمد نهایی تحت اولیگوپولی. بازار همیشه توسط بسیاری از شرکتهای کوچک یا یک شرکت بزرگ کنترل نمی شود. بازار می تواند توسط چندین شرکت بزرگ که با یکدیگر رقابت می کنند کنترل شود. این شرکت ها می توانند با یکدیگر همکاری کنند (مانند یک انحصار) تا بازار را در دراز مدت تثبیت کنند. در یک الیگوپولی ، درآمد نهایی با افزایش فروش کاهش می یابد. با این حال ، در زندگی واقعی ، تحت یک oligopoly ، شرکت ها تمایلی به کاهش قیمت ندارند ، زیرا این می تواند منجر به جنگ قیمت ها شود که سود همه شرکت ها را کاهش می دهد. غالباً تنها دلیل کاهش قیمت تحت شرایط oligopoly ، تمایل به بیرون راندن یک شرکت رقیب جدید یا کوچک از بازار است (پس از آن قیمت ها افزایش می یابد). بنابراین ، در مواردی که شرکت های oligopoly توافق می کنند و قیمت های یکسانی را تعیین می کنند ، سطح فروش به قیمت بستگی ندارد ، بلکه به تبلیغات و سایر اقدامات بازاریابی بستگی دارد.
   • در مثال ما ، فرض کنید شرکت مورد نظر بازار را با دو شرکت دیگر به اشتراک می گذارد. اگر سه شرکت در مورد یک قوطی یک نوشیدنی توافق کنند و قیمت یکسانی را دریافت کنند ، درآمد ناخالص بدون توجه به سطح قیمت ثابت می ماند ، زیرا تبلیغات بر فروش تأثیر می گذارد ، نه بر قیمت. اگر شرکت چهارمی وارد بازار شود و فروش قوطی نوشیدنی را با قیمتی کمتر از سه شرکت تعیین شده شروع کند ، قیمت قوطی یک نوشیدنی را آنقدر کاهش می دهد که شرکت جدید مجبور به ترک می شود. بازار (از آنجا که قادر به فروش محصولات با چنین قیمتهای پایین نخواهد بود). در این مورد ، کاهش درآمد حاشیه ای نقش مهمی ایفا نمی کند ، زیرا در دراز مدت باعث سودآوری بیشتر شرکت مورد نظر می شود.