محتوا

• گام برداشتن
• قسمت 1 از 4: پیدا کردن آنچه شما را خوشحال می کند
• قسمت 2 از 4: تعیین خواسته های شما در حرفه
• قسمت 3 از 4: کشف آنچه شما در یک رابطه می خواهید
• قسمت 4 از 4: تعیین خواسته های شما در یک خانواده

شما باید با خود صادق باشید تا بفهمید چه چیزی واقعاً شما را در زندگی خوشحال می کند. هیچ دو نفر مسیری یکسان و یک زندگی راضی را طی نخواهند کرد ، مهم نیست که چقدر در کنار هم قرار بگیرند ، بنابراین باید در خود فرو بروید تا دریابید که به عنوان یک فرد برای شما بهترین کار را دارد. این مقاله به شما کمک می کند دریابید چه چیزی باعث خوشبختی شما می شود و سپس نکاتی در مورد دستیابی به آن خوشبختی ارائه می دهد.

گام برداشتن

قسمت 1 از 4: پیدا کردن آنچه شما را خوشحال می کند

1. مقادیر اصلی خود را تعیین کنید. سه جنبه از زندگی خود را که بیشترین اهمیت را دارند بنویسید و آنها را با توجه به اهمیت آنها رتبه بندی کنید. اگر به خدا ایمان دارید ، خانواده شما قبل یا بعد از ایمان شما به خدا می آیند؟ آیا برای شما مهم است که وقت خود را صرف سرگرمی هایی کنید که شخصاً شما را خوشحال می کند یا اینکه باید به شغلی بپردازید که خانواده شما را تأمین می کند و زندگی راحتی به آنها می بخشد؟
   • رتبه بندی ارزش ها و اولویت های شما به شما کمک می کند تا تعیین کنید که آیا به هر جنبه از زندگی خود انرژی مناسبی اختصاص می دهید یا خیر.
2. فعالیت های مورد علاقه خود را لیست کنید. هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد ، اما صادق باشید. شاید سفر برای شما بیشتر سرگرم کننده باشد ، یا شاید یک وعده غذایی کاملاً پخته شده باشد. شاید دوست داشته باشید در مورد کتاب صحبت کنید و نقد ادبی کنید. ممکن است دوست داشته باشید کسی هستید که کتاب را می نویسد ، نه کسی که درباره کتابهایی که دیگران نوشته اند صحبت کند.
   • لیست ممکن است به مرور تغییر کند. چیزی که شما را در 20 سالگی خوشحال می کند ممکن است چیزی نباشد که در 30 سالگی شما را خوشحال کند. با ایده "شما کی هستید" ازدواج نکنید - لیست خود را به مرور تنظیم کنید تا نشان دهد چه چیزی شما را در لحظه خوشحال می کند.
   • از خود بپرسید که اگر مسئله ای برایتان پیش نمی آید دوست دارید چه کاری انجام دهید تا بفهمید واقعاً چه علاقه ای دارید.
3. به داشته های مادی اعتماد نکنید. داشتن "وسایل" بسیاری از افراد را خوشحال می کند ، اما گمان نکنید که چیزهای مادی تنها منبع شادی هستند. ممکن است شما یک سیستم صوتی خوب بخواهید زیرا عاشق موسیقی هستید ، اما بر روی عشق خود به موسیقی تمرکز کنید ، نه سیستم صوتی. توجه داشته باشید که رفتن به کنسرت ، آواز خواندن با دوستان و سوت زدن در راه کار همه عناصر یکسانی مهمی هستند که همراه با آن سیستم صوتی زیبا ، شما را به وجد می آورد.
4. پوشیدن مراقبه. مراقبه می تواند برای سلامت روان و شادی بسیار مفید باشد و ذهن شما را پاک کند بنابراین می توانید اولویت های خود را با وضوح بیشتری ببینید. گرچه ریشه های مذهبی و عرفانی دارد ، اما تکنیک های مراقبه می تواند توسط همه برای آرامش و تسکین استرس استفاده شود.
   • محیطی آرام و عاری از سر و صدا و فعالیتهای حواس پرت کننده پیدا کنید - مکانی که بتوانید ذهن خود را پاک کرده و بر وضعیت وجودی خود تمرکز کنید.
   • با چشمان بسته ، در وضعیت راحتی بنشینید (مانند وضعیت نیلوفر آبی) و بر تنفس تمرکز کنید.
   • به آرامی ، عمیق و هدفمند نفس بکشید.
   • بر تنفس خود تمرکز کنید ، وقتی هوا وارد بدن می شود و از بدن خارج می شود چه حسی دارد. در این مرحله کاملاً در بدن خود حضور داشته باشید و تمام تلاش خود را بکنید تا به چیز دیگری فکر نکنید.
   • این کار را هر روز در یک ساعت انجام دهید تا به یک عادت تبدیل شود. صبح زود ، قبل از رفتن به محل کار ، زمان مناسبی برای مراقبه است زیرا شما را آرام می کند و شما را برای بقیه روز آماده می کند. در حال حاضر به دنبال چیزهای مثبت باشید که بتوانید روی آنها تمرکز کنید.

قسمت 2 از 4: تعیین خواسته های شما در حرفه

1. نقاط قوت خود را ذکر کنید. رضایت بخش ترین مشاغل کارهایی هستند که از قوی ترین مهارت های شما بهترین استفاده را می کنند. اگر شما یک سخنران عالی هستید و از ارائه سخنرانی بسیار لذت می برید ، پس به عنوان یک برنامه نویس استعداد خود را پشت میز کار هدر می دهید. شاید در عوض شما باید معلم باشید!
   • نقاط قوت شغلی شما با نقاط قوت مهارتهای شما که شما را خوشحال می کند متفاوت است.
   • آیا شما سخنران خوبی هستید؟
   • آیا بهتر است که به تنهایی کار کنید یا در یک تیم کار کنید؟
   • آیا وقتی وظایفی به شما محول می شود یا می توانید پروژه های خود را هدایت کنید ، بهترین کار را می کنید؟
2. علاقه های خود را لیست کنید. اگرچه همه افراد نمی توانند در کاری که کاملاً دوست دارند شغل داشته باشند ، اما اکثر افراد باید بتوانند علایق و مشاغل را تا حدی مطابقت دهند.
   • آزمایشات زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا بفهمید چه نوع مشاغلی با علایق شما مناسب است.
3. برنامه روزانه ایده آل خود را تصور کنید. برخی افراد هر روز از ساعت 9 تا 5 تحمل ایده کار در محیط کار اداری را ندارند. اگر شما از انعطاف پذیری برای کار با سرعت خود ، در ساعات کار خود ، از یک محیط دلخواه خود نیاز دارید ، ممکن است لازم باشد به دنبال کار آزاد یا کار پیمانی باشید. به عنوان مثال ، افراد دیگر نمی توانند لیست دائماً در حال تغییر یک استاد دانشگاه را تصور کنند و آرزو می کنند ثبات و آیین 9-5 روز کاری و یک هفته کاری دوشنبه تا جمعه باشد.
   • از خود بپرسید چه نوع برنامه ریزی با عادت های کاری شما بهتر جواب می دهد.
   • اگر به راحتی حواس تان را پرت می کند و تمرکز خود را از دست می دهید ، کار آزاد را انتخاب نکنید!
   • توجه داشته باشید که کار آزاد و پیمانی از ثبات کمتری نسبت به کارهای عادی اداری برخوردار است و معمولاً مزایای کارمندان را تأمین نمی کند.
4. بودجه ای تهیه کنید. در حالی که شما هرگز نباید شغل خود را به تنهایی برای پول انتخاب کنید ، اما شما نمی خواهید بدون اینکه هرگز درآمد کافی برای تأمین هزینه های خود و خانواده خود کسب کنید کار کنید. بودجه ای را محاسبه کنید که به چه مقدار پول نیاز دارید تا خانواده خود را در سطح قابل قبولی از رفاه نگه دارید.
   • برای میانگین حقوق در مسیرهای مختلف شغلی به صورت آنلاین جستجو کنید. بررسی کنید آیا شغلی که به آن فکر می کنید می تواند با بودجه شما ترکیب شود یا خیر.
   • به این فکر کنید که برای رسیدن به اهداف شغلی خود چه مدت و چه کار اضافی مانند آموزش اضافی باید انجام دهید.
5. از تغییر شغل نترسید. اگر در شغلی گیر کرده اید که از آن متنفر هستید ، ممکن است در مورد حرفه ای که واقعاً شما را راضی می کند ، خیال پردازی کنید ، اما همچنین می تواند موارد مختلفی مانند زمان ، خودخواهی و ترس از دست دادن ثبات مالی وجود داشته باشد که باعث می شود احساس نکنید که به دنبال شغلی هستید که واقعاً شما را خوشحال خواهد کرد. شما باید همه چیز را به حالت تعلیق درآورید ، جز رضایت از کارتان.
   • برای آماده شدن برای یک تغییر شغلی ، باید تا آنجا که ممکن است پس انداز کنید. تغییر در شغل گاهی به این معنی است که شما باید کار جدید خود را در موقعیتی با حقوق کمتری شروع کنید تا بتوانید دوباره از نردبان بالا بروید.

قسمت 3 از 4: کشف آنچه شما در یک رابطه می خواهید

1. لیستی از مقادیر اصلی خود را بنویسید. اگر قصد دارید بقیه زندگی خود را با کسی سپری کنید ، پس شریکی می خواهید که دیدگاه اساسی شما در زندگی باشد. سازش ناپذیرترین و باورنکردنی ترین عقاید شما چیست؟ برخی از نمونه ها می توانند:
   • اندازه خانواده آینده شما ؛ فرزندان زیادی ، کم یا بدون فرزند
   • چگونه می خواهید فرزندان خود را تربیت کنید
   • اعتقادات مذهبی
   • احساسات مربوط به ازدواج و / یا طلاق
   • نزدیک شدن به تعارض و حل مشکلات؟
2. لیستی از ویژگی های اساسی را که می خواهید در یک شریک زندگی پیدا کنید ، تهیه کنید. شما هرگز شخصی را پیدا نخواهید کرد که کاملاً متناسب با لیست خواسته های همسرتان باشد ، بنابراین باید در مورد ویژگی های اصلی مورد نظر واقع بین باشید. چیزهایی را که می خواهید در یک رابطه اولویت بندی کنید و پنج عنصر مهم را شناسایی کنید. برخی از نمونه ها می توانند:
   • حس شوخ طبعی
   • ظاهر خوب
   • اشتراک سلیقه خود در موسیقی یا سرگرمی های دیگر
   • فعالیت های فضای باز را دوست دارد / از آن اجتناب می کند
   • ثبات اقتصادی
3. بیاموزید که از خودتان راضی باشید. مهم نیست که شریک عاشقانه خود چقدر عالی است ، تا زمانی که نتوانید از خود راضی باشید ، هرگز در یک رابطه خوشحال نخواهید شد. اگر بهترین نسخه از خودتان باشید و از آن راضی باشید ، ایده بهتری از آنچه می خواهید و نیاز دارید در یک شریک زندگی خواهید داشت.
4. از لیست هایی که تهیه کرده اید چشم پوشی کنید. اگرچه خوب است بدانید که در یک رابطه چه می خواهید ، اما خود را از شر شرکای احتمالی کوتاه نکنید زیرا آنها با ایده مغرضانه ای که روی یک کاغذ نوشتید متناسب نیستند. بپذیرید که هرگز شخصی را پیدا کنید که متناسب با چک لیست کامل شما باشد ، و فقط کافی است وقت خود را با افرادی که احساس نزدیکی دارید بگذرانید.

قسمت 4 از 4: تعیین خواسته های شما در یک خانواده

1. ببینید آیا می خواهید بچه دار شوید. برخی از افراد از همان کودکی می دانند که می خواهند پدر و مادر شوند ، اما برای بسیاری این امر چندان واضح نیست. مشکلی نداره اجازه ندهید کسی - والدین ، ​​دوستان ، به طور کلی جامعه - شما را تحت فشار قرار دهد تا انتخابی را که برای خود نمی خواهید انجام دهید. برخی از مواردی که باید به خاطر بسپارید:
   • آیا احساس می کنید به پدر و مادر احضار شده اید؟ اگرچه بیشتر اوقات به زنان (ساعت بیولوژیکی ، غریزه مادرانه) نسبت داده می شود ، اما گاهی اوقات مردان و زنان به سادگی اشتیاق به تشکیل خانواده را احساس می کنند. در مواقع دیگر ، این نیاز به سادگی وجود ندارد.
   • آیا توانایی تهیه یک خانواده را دارید؟ در اواسط سال 2014 ، برآورد هزینه تربیت کودک از بدو تولد تا بزرگسالی 245000 یورو است. با توجه به درآمد خانواده ، این چقدر به شما فرصت آزادی می دهد؟ آیا قادر خواهید بود کیفیت خوبی از زندگی را به کودکان ارائه دهید؟ آیا بازنشستگی راحتی خواهید داشت؟
   • آیا واقعیت فرزندپروری را می فهمید؟ در حالی که بیشتر والدین می گویند که فرزندانشان بزرگترین شادی و موفقیت آنها است ، آنها همچنین به شما خواهند گفت که تربیت فرزند چقدر دشوار است. به عنوان یک پدر و مادر ، این وظیفه شماست که از فرزند خود در برابر همه خطرات محافظت کنید ، بهترین زندگی ممکن را برای او فراهم کنید و او را به عنوان یک شهروند جهانی مسئول معاشرت کنید. شما باید بتوانید از پس انفجارهای عصبانیت و لیست های گران قیمت آرزوها و غیره برآیید. این کار سختی است!
   • به یاد داشته باشید که اگر زنان تصمیم بگیرند در مناسب ترین سن بچه دار نشوند ، همیشه می توانند تخم خود را منجمد کنند. در حالی که با افزایش سن بارداری برای زنان دشوارتر است ، اگر بعداً در زندگی خود تأسیس خانواده کنید ، انجماد تخم های جوان شانس بیشتری برای فرزندآوری به شما می دهد.
2. تصمیم بگیرید که آیا خانواده ای بزرگ یا کوچک می خواهید. اگر تصمیم دارید که می خواهید بچه دار شوید ، قدم بعدی این است که تعیین کنید خانواده شما چقدر بزرگ است. باز هم ، برخی از افراد احساس می کنند که یک خانواده بزرگ را در استخوان خود دارند. اما بسیاری از ملاحظات عملی وجود دارد که باید بخاطر بسپارید.
   • باز هم ، هزینه هر کودک برای 18 سال اول زندگی خود حدود 245000 پوند هزینه می کند!
   • چقدر می توانید به هر کودک توجه کنید؟ یک فرزند تنها به اندازه والدینش مورد توجه قرار می گیرد ، اما با توجه به هر فرزند اضافی ، توجه شما در خانواده بیشتر و بیشتر می شود. چقدر وقت دارید که هر کودک را به انجام کارهای فردی بعد از مدرسه اختصاص دهید ، در انجام تکالیف به او کمک کنید ، از او بخواهید در مورد روزهایش با او صحبت کند و غیره.
   • دوست دارید فرزندتان چقدر شرکت داشته باشد؟ به خصوص هنگامی که نمی توانید توجه والدین خود را به طور جداگانه به کودک معطوف کنید ، داشتن خواهر و برادر زیاد به این معنی است که بچه های شما همیشه همبازی هستند تا آنها را مشغول خود کنند و در اوقات دشوار احساسی که همیشه به والدین خود روی نمی آورند به یکدیگر کمک کنند.
   • به یاد داشته باشید که با فرزند سوم خود رسماً در اقلیت هستید. با داشتن دو فرزند ، یک پدر و مادر می توانند هر یک از فرزندان را در یک موقعیت خاص اداره کنند ، اما با داشتن سه فرزند یک کودک اضافی وجود دارد که آزادانه می چرخد!
3. این موضوع را در نظر بگیرید که آیا می خواهید پدر یا مادری شاغل باشید یا خانه نشین باشید. در حالی که در نقش های سنتی جنسیتی ، یک مرد در محل کار است و یک زن در خانه فرزندان را تربیت می کند ، امروزه زنان و مردان باید در هر دو نقش به یک اندازه احساس راحتی کنند.
   • مراقبت از کودک برای کودکانی که والدین آنها هر دو کار می کنند بسته به محل زندگی شما می تواند آنقدر گران باشد که ارزش درآمد اضافی شغل شما را نداشته باشد.
   • آیا دوست دارید افراد دیگر ، هر چقدر به آنها اعتماد داشته باشید ، اینقدر وقت را برای تربیت فرزندان خود صرف می کنند؟
   • آیا می خواهید در تمام مراحل مهم رشد کودک خود حضور داشته باشید و آیا کار در اداره مانع شما می شود؟
   • آیا اگر تمام روز در خانه با کودک خود در خانه باشید ، یا اینکه انگار فقط توسط هویت خود به عنوان والدین تعریف می شوید ، احساس چنگالگری می کنید؟
   • آیا ماندن در خانه مانع احساسات و علایق شما می شود که می توانید هر روز در محل کار (که دوست دارید) کشف کنید؟
4. از خود بپرسید می خواهید چه نوع والدی باشید. هر یک کامیون از کتابهای والدین را باور کنید ، هیچ یک از راه های درست برای والدین وجود ندارد. از این گذشته ، مردم قرن هاست که بدون کتابچه راهنمای کودک تربیت کرده اند. با این حال ، مهم است که به این فکر کنید که دوست دارید چه نوع والدی باشید تا بتوانید تا آنجا که ممکن است شاد باشید.
   • درباره شیوه های مختلف فرزندپروری اطلاعات کسب کنید تا بدانید که چگونه می خواهید خانواده خود را تربیت کنید.
   • آیا به عنوان یک والدین ، ​​آیا می خواهید مستقیماً درگیر شوید و به فرزندان خود در همه تصمیمات و فعالیت های آنها کمک کنید ، یا اینکه یک روش راحت تر ، در جایی که اجازه دهید کودکان اشتباه کنند ، می توانند از آنها یاد بگیرند ، می خواهید؟
   • چقدر می خواهید درگیر تحصیلات فرزندان خود باشید؟ آیا هر شب تکالیف آنها را بررسی می کنید؟ آیا خارج از کلاس درس تکالیف اضافی می دهید؟ یا آیا معلمان را واجد شرایط تر می بینید و تحصیلات فرزندان خود را به آنها واگذار می کنید؟
   • چگونه می خواهید بچه هایتان را اشتباه بگیرند؟ آیا در نقش پدر یا مادر بخشنده یا مجازات کننده راحت تر خواهید بود؟ روش دیگر برای فکر کردن در مورد آن می تواند این باشد: "آیا می خواهید بیشتر مربی باشید که به تصمیم گیری خوب کمک می کند یا داوری که اشتباهات را نشان می دهد و مجازات می کند؟
   • آیا فرزندان خود را بیش از هر چیز دیگری قرار می دهید یا ازدواج یا رابطه شما در اولویت است؟ در مورد خوشبختی شخصی خود چطور؟